Iedere dag vraag ik een cursist kort iets over de cursus te schrijven met daarbij eventueel enkele foto’s.
Zo krijgen de thuisblijvers een beeld van wat er zich precies afspeelt en heeft iedereen een leuk verslag aan het einde van de cursus.
De stukjes worden niet iedere dag op de site gezet, omdat er geen internetverbinding is op het kasteel. Foto’s volgen later of soms direct, maar dan mondjesmaat…

Zaterdag 1 augustus

Na een uitgebreid afscheid is bijna iedereen van de vorige cursusweek vertrokken. Een paar die-hards blijven om deze volgende cursus óók mee te doen. Merkwaardig hoe snel zo’n week voorbij gaat en wat voor een melancholisch gevoel dat oplevert voor de achterblijvers: helemaal alleen…
Maar eigenlijk is daar geen tijd voor: boodschappen doen voor de volgende cursus, hangen alle route-aanwijzing-bordjes er nog? Een nieuwe bestelling doen bij de bakker. Het opruimen van de eetzaal blijkt niet nodig: iedereen had keurig zijn eigen spullen afgewassen en in de kast gezet! In het kasteel is alles ook al klaar voor de volgende bups…
De eerste nieuwe gasten zijn er al!
Coen

Zaterdag 1 augustus was een dag van afscheid nemen.
Tot in de namiddag bleven mensen gezellig napraten over die leuke week en wat was die weer week snel voorbij gegaan.
Zo hier en daar hoorde ik mensen zeggen bij het handen drukken en afscheid nemen:”Tot volgend jaar dan kom ik zeker weer”.
Heel even was het rustig om mij heen geworden.
Alleen Maurits en Marie Etelka waren nog gebleven samen met mij.
De rust duurde niet lang en ja hoor daar kwamen de eerste nieuwe cursisten weer binnen druppelen.
Alles begon weer van voor af aan. Kennismaken met iedereen en het verhaaltje van Coen met de verdeling van de taken en de regeltjes . Iedere keer brengt Coen zijn verhaal op een leuke manier en met veel humor. Want voor mij is dit de vierde keer Frankrijk.
Gerda

Zondag 2 augustus

Vandaag heb ik volop gedanst, gitaar en cajon gespeeld.
Een prachtige dag met weer allemaal leuke mensen om mij heen.
Voor mij volgend jaar zeker weer een reisje naar dit prachtige plaatsje.
Hasta la vista,
Gerda

Maandag 3 augustus

Wat een leuke, gezellige dag vandaag! Lekker veel muziek gemaakt, lekker weer… De meeste mensen wisten nu wel welke lessen ze wilden volgen. Om half één begonnen de lessen voor mij, met een beginnersles gitaar. Gisteren waren we al begonnen met het nummer Naar huis van Acda en de Munnik en daar gingen we vandaag eerst mee verder. We begonnen vrij rustig, maar aan het einde van de les zaten mijn vingers toch af en toe behoorlijk in de knoop. Daarna kwam de zangles. Na de oefeningen en herhalingen van de vorige dag beginnen we met een nieuw nummer; Chain of Fools, waar we ook met gitaar aan gewerkt hebben. In groepjes van twee of drie zingen we allemaal een andere stem. In het begin is het nog even moeilijk, maar als we allemaal onze stem eenmaal weten, begint het al best goed te klinken! Na een moeilijke les gitaartheorie, is er nog een zangles. Weer beginnen we met oefeningen, die telkens ietsje beter gaan. Ook herhalen we de nummers van gisteren: Isn’t she lovely en I’m yours. Die laatste blijft de rest van de dag hangen. Het eten was weer heerlijk: een voorgerecht met sinaasappel, dan spiesjes en worstjes van de barbecue met aardappels en tomatensalade en als toetje meloen met een of andere drank. [pineau de charentes, coen] Na het eten vertrekt iedereen naar de dansvloer waar de flamencodansers laten zien wat ze al hebben geleerd. De flamencogitaristen en cajonspelers zorgen voor de muziek. Heel gezellig, maar om elf uur stopt de muziek, want dan moet het stil worden voor de mensen die gaan slapen. Tenminste… dat lijkt zo, want als ik terugloop van de douches blijken er nog wat mensen bij het kampvuur door te gaan en ze staan allemaal “O, o, Den Haag” te zingen.
Anne

Na het ontbijt (broodje met 4 bakken koffie…) konden we lekker wakker worden bij de flamenco tango dansles. We beginnen met wat rek en strek oefeningen waarbij we vooral ook de vingers niet ontzien. Daarna was het heel erg wennen dat ze meestal met de andere voet beginnen dan ik uit de ballroom tango gewend ben, maar dat werd gelukkig vaak genoeg herhaald. Daarna kwam de Bulerias les. Daar deed ik niet aan mee, want die tijd had ik hard nodig om de gitaarstukken te oefenen. De dag zit ook zo vol, terwijl ze thuis denken ze dat je op vakantie bent :). Na een uur ben ik naar de Sevillanas dansles gegaan om daarna nog even aan te schuiven bij de tango gitaarles om nog iets mee te pakken. Bij de Bulerias gitaarles hebben we herhaald wat we al geleerd hadden, want vooral de Tap(en)ade was moeilijk, een ritmisch stukje waar de dansers de vloer oplopen. Tussendoor doe ik nog even mee aan de zangles, maar daarna gaan we snel weer verder met de flamenco. Want dan spelen we de tango en bulerias samen met de dansers, cajónisten en gitaristen. ’s Avonds werd er Sevillanas gedanst waar ik de gitaarpartij speelde met nog enkele gitaristen die dat konden. Dat werd meer een Peña, soort vrijdansen / gitaarspelen voor flamenco. Daarna was het natuurlijk nog niet afgelopen, want als echte muzikant stop je niet om 11 uur. Er werden nog liedjes gespeeld om de vuurkorf, waar we uit volle borst meezongen, voor zover dat ging…
Maurits

dinsdag 4 augustus 2009

Janet had het al voorspeld: dinsdag wordt het 30 graden of misschien zelfs warmer. Dat misschien kon weggelaten worden vandaag. Erg warm en lekker weer vandaag. Inmiddels begint bij iedereen wel een beetje de vermoeidheid toe te slaan. Na 3 dagen 5 uur per dag dansen en 2 uur cajon spelen + de roseetjes van de avond ervoor nog in het bloed. In het programma is daar gelukkig wel rekening mee gehouden. Morgenmiddag is lekker roostervrij om even een beetje bij te tanken. Erg leuk zijn de danslessen ’s middags, waarbij er samen met de gitaristen en cajonisten gedanst/gespeeld wordt. Voor iedereen een leerzaam proces. De Tangos zit er redelijk in, nu de Bulerias nog. Maar met nog een paar dagen intensief les moet dat wel lukken. Ik heb uitgerekend dat ik deze week mijn flamenco danservaring verdubbel! Kortom: het is hier genieten. Prachtige omgeving (niet dat ik tijd heb om daar heel veel van te ontdekken), leuke mensen, heerlijk eten (vandaag alweer iets met drank in het toetje) fantastische muziek en heerlijk weer. Wat wil een mens nog meer? Nou misschien een voetenbadje + massage. Want de flamencoschoenen lijken elke dag wel een maatje kleiner te worden.
Jorna

Vandaag begon al vroeg. Van 0:00 tot 2:00 om precies te zijn. Het voordeel van meloen met pineau als toetje is dat de kans op een leuke avond exponentieel toeneemt ;-).
Wat is het ontzettend leuk om samen muziek te maken. Met de vlammen uit de vuurkorf, om iedereen een authentiek ‘huisgerookt’ smaakje te geven, blijkt dat muziek inderdaad verbroedert. Met Sjef als levende jukebox werd het al gauw een feestje van zang en gitaar. En daar kwam ik natuurlijk voor.
O ja, de rest van de dag was ook leuk. 
Richard

Woensdag 5 augustus

En ook vandaag is het weer een lekkere warme dag. Deze dag wordt er alleen een ochtendprogramma gedaan i.v.m. een vrije middag! Na een klein partijtje ping pong gingen we er weer tegenaan met verkorte lessen. Freek (9 jaar) zit dagelijks 4 uur op de cajon te spelen en begeleidt daarmee ook de dansgroep. Erg indrukwekkend. Ik heb de gitaarles  beginners en de zangles gevorderden gevolgd zoals elke dag. Op de vingertoppen van mijn linkerhand is de eeltlaag zich alweer goed aan het vormen. Ook bij het zingen wordt hard gewerkt en is het tegelijk erg gezellig om te doen.
Na de lunch hadden we een welverdiende vrije middag, die door ieder op zijn eigen wijze werd ingevuld. De een deed een extra dutje en anderen gingen naar het stadje Chattelerault.
Wij gingen met zijn drieën naar het strandje bij een meer 18 km. verderop verkoeling zoeken.
Even genieten van de eigen tijd en een koud pilsje op het terras.
Met het avondeten was iedereen weer terug, waarna op het grasveld voor het kasteel een groot vuur ontbrandde, waar we lekker omheen zaten, bij volle maan. De hele avond knalden nog bamboestokken uiteen in het vuur. Het was weer een gezellige dag geweest.
Freek en Thérèse

La Rochelle Een vrije middag! Wat fijn om na al dat intensieve dansen en vruchteloze uurtjes tussendoor even de hort op te kunnen. Na de ochtend les van 10 uur, de tangos, is een medeplichtige al snel gevonden, gelukkig zijn er meer die even het terrein af willen. Het vluchtplan volgt ook snel, weg en wel nu, het samen oefenen maar laten schieten. Ik voel me net een meisje in een klooster die de wijde wereld in wil…… Tegen 13.00 dan werkelijk op pad, Poitiers word de bestemming. Na zo’n 45 minuten vragen we ons af waar die afslag toch blijft, gepasseerd blijkt later. Hmmm plan B dan maar; op naar de kust! La Rochelle als eindbestemming. Niort aanhoudend een tussensop gemaakt in St. Maixent. Glooiende weggetjes, heuveltje op heuveltje af. Aaahhhhh, wat mooi, de kerk van St. Maixent, omringd door dorpse huisjes. Een fijn terrasje, een cola, wat lekkers en een tevreden blik. De weg richting Niort vervolgd, pfffff 38 graden man, en 2,5 uur verder. Het avondeten bij het kasteel wordt niets. Na een half uurtje La Rochelle bereikt, op naar het water! Ijs, leuke kraampjes en veel creatieve mensen om me heen. Een wandeling langs de boulevard, het water ziet er erg aantrekkelijk uit. Had ik toch maar mn bikini meegenomen. Leuk winkeltje en een internetcafé. Een pizza als afsluiter en ik ben tevree. Terugweg in 2,5 uur gedaan, afwas gemist, wat zonde…. “Wat een kan een dag mooi zijn, als je niet van te voren weet, waar het je naar brengt!!!”
Rhisma

 

Een dag met verrassingen. Toe aan wat anders, stond daar ineens een dame aan mijn kamer deur. Zullen we hem weg peren hier? Hmmm, JA, doen! Daar gingen we als twee stiekeme pubers er vandoor. Van wie ons tegenkwam, we gaan ff pinnen. Effe lekker met zijn twee, no worry’s. Wat het zou worden? Wie zien wel? Onze eerste stop was Poitiers. We hadden zo’n behoefte aan een pilsje, cola of een lekker ijsje. Gewoon effe lekker relaxen op een terrasje. Maar al 130 scheurend over de snelweg gaan de bordjes afslag Poities Centre wel heel snel voorbij als je het ook nog gezellig hebt in de auto met Bamboleo! Dus we gingen nu een nieuwe plan maken. Voor mij is altijd effe weg, toch wel de kust. Lekker uitwaaien, de zee doet me wat dat betreft altijd wel goed. Ach ja en die afstanden hier… Dus we gingen naar de zee. Maar we kregen wel honger dus toen pikte we maar een plaatsje op de kaart uit en gingen we van de snelweg af. Door het mooie franse landschap met wegen omringd door hoge bomen, groten ronde balen stro langs de weg, reden we door het warme platteland. Het was 38 graden. Het uitzicht wat je hebt als St. Maixent in rijd is prachtig. We kwamen de bocht uit en daar lag het stadje. Het ging samen in koor van oooohhhhhh. In de stadje een terrasje opgezocht en met onze gebrekkige Frans en engels en handen en voeten lukte ons toch om dat ene lekker franse broodje te krijgen met een cola. Ach lekker de toerist uithangen zo. Veel was er verder niet zo te beleven in het stadje dus op naar de kust. Goh het was op goed geluk, was we zouden treffen daar in La Rochelle we wisten het niet. Maar daar aangekomen bleek dat ons gevoel ons niet in de steek had gelaten. La Rochelle bleek een geweldige stad te zijn. Waar we heen moesten geen idee, maar plots vonden we een bordje met plage casino. Plage is dat niet strand? Jahhh, uren in de auto in de hitte werden dan beloond! Daar waren we dan. He, wat lekker! Samen gingen we op pad en liepen we langs de boulevard. Aan de boulevard aten we een ijsje met uitzicht over de zee. In de verte op de horizon zal je de zeilboten. Ohh, het verlangen om weer eens te gaan zeilen kwam weer naar boven. Voor ons lag het strand. Na zon warme dag in de auto, was het toch wel erg lekker geweest als we eens de zee in konden duiken. Maar helaas, we waren er niet op berekend. Het ging zo snel het moment van zullen we gaan en het wegrijden. Het werd eigenlijk mooier en mooier. We gingen de oude stadsmuren binnen en daar lag een baai vol met terrassen en kraampjes. Ze hadden er hele mooie dingen te koop. Veel kunstenaars boden hun werk aan. Ook waren er andere creatieve mensen hun dingen aan het doen. Als een man die met stoepkrijt een groot schilderij aan het maken was op straat of een levende standbeeld of andere acrobatiek of muziek. Het maakte best wel wat indruk op me. Een heerlijke stad om er te zijn. Bij een kraampje kan Rhisma het niet laten om toch iets te kopen, het werden leuke oorbellen. Als avond eten hadden we een leuk italiaanse restaurant aan de baai gevonden. Beiden zaten we aan de pizza en Rhisma aan het bier. Toen de avond echt begon te vallen kwam het straatleven nog meer opgang. Maar helaas de klokte tikte door. We moesten nog terug naar huis. Ok Ok we gaan. Maar plots hoorde Rhisma iets in de verte. Hey Twan, hoor jij wat ik hoor? Salsa muziek! Ohh zullen we? Nu was ik de boeman. Het was een mooi dagje geweest en we liepen terug naar onze auto. Op het strand stonden wat hippies rondom een zandsculptuur. Het bleek dat ze een zandsculptuur bouwer herdachten. Het was mooi om te zien, hoe ze samen herdachten.. Het herdenken had veel symboliek. Daarna gingen we naar huis. Wat een mooie dag! Rhisma bedankt voor de gezellige tijd!
Twan

Donderdag 6 augustus

De dag begint met een geroffel, dat ik maar steeds niet thuis kan brengen. Vandaag legt Bertus uit dat op het dak van een schuur eekhoorntjes achter elkaar aan zitten, vandaar de roffel. Als ik naar de douche loop, geniet ik steeds weer van het prachtige park met hoge bomen, en het kasteel/landhuis met zijn blauwe raamkozijnen. Als ontbijtploeg van 5 personen raken we steeds meer op elkaar ingespeeld. Begonnen we met 3 kwartier om alles op tijd opgedekt te hebben, nu kunnen we het in 20 minuten klaar hebben. Het is allemaal lekker: vers stokbrood, camembert, gelée des framboises, salami, te sterke, te slappe en precies goede koffie, enz enz. We eten in een schuur gelegen aan een binnenplaatsje. Buiten zoeken ook een aantal mensen een plekkie. Dansers, gitaristen en zangers zitten door elkaar, sommige met een vast ploegje , maar ook wel met wisselende samenstellingen. Ik heb vaak andere mensen aan tafel getroffen en het is leuk om te horen wat ieder hier zoekt en vindt. Daarna van 52 man het ontbijt opruimen en de afwas wegwerken. De tip van Sjef is mensen de hemel in prijzen als ze hun ontbijtspullen in de keuken brengen, dat scheelt ons weer een loopje. Irene van de avond afwasploeg heeft prachtige afwashandschoenen met bont randjes, gekleurde bolletjes en een grote roze diamant. Dat maakt afwassen echt een feestje. Mijn 1e les (gitaar) begint om 12.30 uur. Van te voren is het even keuvelen, koffie drinken, naar het dorp fietsen en oefenen met de gitaar. Een paar weken geleden bedachten we pas dat deze vakantie iets voor ons zou zijn. Verder als 3 gitaarlessen waren we voor de vakantie niet gekomen..Het goede van de lessen hier is dat ik nu een beeld en geluid heb, hoe akkoorden klinken, hoe ze opgebouwd zijn en waar en hoe ik ze kan aanslaan. Ik heb herhaling en oefenen nodig om de akkoorden een liedje lang op de juiste momenten te spelen. Dat ik gitaar spelen zo leuk zou gaan vinden, had ik nooit kunnen bedenken, Coen is een docent waar ik veel van leer, vandaag ging de theorieles zoals hij al aangekondigd had wel boven mijn pet. Nieuw vandaag was hoe we een bleus ritme kunnen spelen. ’s Middags ga ik toch maar niet meer naar cajon spelen, ik kan me beter beperken tot zingen en gitaarspelen merk ik.. Bij het zingen legt Marjolein uit hoe we met een tennisbal gaan stuiteren en ondertussen zangoefeningen doen. De liedjes gaan steeds beter klinken en ook hier geniet ik weer van. Het is aardig om het lied ‘Naar Huis’ te kunnen zingen, en de gitaar akkoorden te kunnen spelen. Voor mij betekent het nog wel òf spelen, òf zingen, tegelijk lukt niet. Zjon oefent voor een solootje op zijn saxofoon bij het liedje ‘One hand in my pocket’. ‘s Middags maken we een wandeling door het bos en horen Claudia fluit spelen bij een vijver. Op het grasveld voor het kasteel speelt Joran op Zjon zijn saxofoon. Het klinkt allebei prachtig. Trouwens op het terrein: in allerlei schuren, onder bomen, op grasveldjes zie en hoor je mensen gitaar spelen, piano spelen, zingen, met castagnetten slaan, wordt er met diabolo’s gespeeld en komt een flamencogroep in hun mooie kleren spelen, dansen en foto’s maken. Verder is er een wc-rol-schrijver actief. Kortom er valt steeds van alles te horen en te zien en te beleven. Ondertussen kun je de hele dag allerlei lekkere en gezonde dingen eten en drinken. Volgens mij vertrek je hier ook makkelijk met nieuwe inspiratie en extra gewicht.
Doke

Hoempa pa pa hoempa klonken de castagnettes. De flamencojuf Greetje bracht castagnettes mee voor ons. Ze leerde allerlei ritmes aan. ’s Ochtends herhaalden we nog eens goed onze dansen in afwachting voor het optreden van morgen. De falmenco gitaristen speelden samen met ons mee. Het was echt leuk die live muziek, olé!
Xanthe
[Xanthe is met 11 jaar onze op één na jongste cursiste dit jaar. Coen]

Vandaag een echte “fotoshoot” gedaan met de flamencodansers, erg intensief en spannend voor mij als amateurfotograaf die voor het eerst werkte met een flitser op een statief met zo’n zilveren paraplu. Geweldig om te doen, zal ik dan toch volgend jaar een fotografie cursus gaan organiseren die ik dan uiteraard zelf ook ga volgen?
Coen

 

Vrijdag 7 augustus

Op vrijdag, de laatste dag van de muziekweek, wordt het rooster traditioneel ietsjes ingekort, zodat we vroeg met de leerlingenvoorstelling kunnen beginnen. We beginnen met flamenco. De danseressen hebben zich feestelijk aangekleed in zwart met rode rokken, geborduurde flamencosjaals, mooie hemdjes, glitterende oorbellen en (nep)bloemen in het haar. De muzikanten dragen zoals gewoonlijk hun vakantiekloffie (misschien iets netter dan doordeweeks maar toch…). Iedereen is een beetje zenuwachtig, maar alles loopt goed: de dansers, gitaristen en cajonisten zijn na een week studeren behoorlijk goed op elkaar ingespeeld en het publiek (bestaande uit de andere cursisten) is natuurlijk hartstikke enthousiast. Daarna laten de (pop)zangers en gitaristen hun nummers horen en sluiten af met het meerstemmige en swingende Chain of Fools van Aretha Franklin. Na de ‘voorstelling’ is iedereen in een uitgelaten feeststemming en volgt een barbecue met een heerlijk lopend buffet vol Franse kazen, salades, stokbroden, dertig smaken chocolade en nog veel meer en tot slot nog een open podium, waar veel mensen nog een stukje gitaar of keyboard spelen, zang of dans doen. Voor iedereen was het een geweldige afsluiting van deze heerlijke flamenco- en popweek. Hopelijk tot volgend jaar!
Juf Judy (de cajóndocent)

Zaterdag 8 augustus 2009

Iedereen is inmiddels weer vertrokken, weer dat melancholische gevoel…
Maar de laatste cursist is dit keer nog niet de hoek om of daar komen de eerste saxofonisten aangereden: Justus en Geeske die er vorig jaar ook waren. Na 1 minuut bespreken Justus en ik alweer de menu’s voor de komende week: hij heeft het hele jaar recepten verzameld en ik moet zeggen de komende week zal zeker interessant worden! Bij het nalopen van de voorraden ontdek ik dat alle rosé (180 liter!) er in twee weken doorheen is gejast! Het was dan ook schitterend weer deze week.
Coen